ಅನಾಮಿಕಾ ನೀನೆ ನನಗೆ
ಎದೆಯ ನೋವು ಕಲಿಸಿದೆ
ಮೌನವಾದ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ನೋವು ಧ್ವನಿಸಿದೆ
ನೆನಪೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ನಕ್ಕು
ನಗುವನ್ನೇ ಮರೆಸಿದೆ
ಆ ಚಂದ್ರ ಕೂಗಿ ಕರೆದು
ಒಂಟಿತನವ ಕಲಿಸಿದೆ
ಬೀಸು ಗಾಳಿ ಕೈಗೆ ಸಿಗದೆ
ದೂರ ದೂರ ಸರಿದಿದೆ
ನಿನ್ನ ಕಡೆಗೆ ನೋಟ ಬೀರಿ
ಸೇರಲಾರದೆ ಮರಳಿದೆ
ಇತಿಹಾಸ ಮಡಿಲಿನಲ್ಲಿ
ಕಾಲರಾಯ ಕಂಡನು
ನೀ ನಡೆವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ
ಹಳೆಯ ನೆನಪು ತಂದನು
ರವಿಯ ಕರೆದು ಮಳೆಯ ಬಿಲ್ಲು
ಬಣ್ಣ ಮರೆತು ಮಾಸಿದೆ
ನೋವಿನಲ್ಲೂ ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ
ಅಥ೯ವುಂಟೆ ಕೇಳಿದೆ..
