ಕವಿಯಾದೆನು, ಕವಿಯಾದೆ ನಾನು
ನಿನ್ನ ಕಂಡ ಮರುಕ್ಷಣ ಕಲಾವಿದನಾದೆನು
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಕುಂಚದಲ್ಲಿ
ಅರಳಿದೆ ಹೊಸತೊಂದು ಬಣ್ಣ ,
ಆ ಬಣ್ಣ ಚೆಲ್ಲಿದೆ , ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ
ಹೊಸತೊಂದು ರಂಗು ತುಂಬಿದೆ ,
ಆ ರಂಗಿನಲ್ಲೇ ಮಿಂದೆ
ನವ್ಯ ಕಲಾವಿದ ನಾನಾದೆ
ನಿನ್ನ ಅರಿಯದೇ ನಾನು
ಕಲೆಯ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮರೆತೆ ,
ನನ್ನ ಕೇಳದೇ ನೀನು
ಕವಿತೆಯಾಗಿ ನನ್ನಲ್ಲೇ ಕುಳಿತೆ ,
ಆ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ ಬರೆದೆ
ನಾನು ಕವಿಯಾದೆ
ಬರಹದೊಳಗೆ ಸುಳಿದು
ಕಥೆಯಾಗಿ ಮೂಡಿದೆ
ನನ್ನ ಕಥೆಗಾರನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ ,
ಇಂದು ನೀನು ಇತಿಹಾಸ ;
ಕಥೆ ಹೇಳಿದವಳು ,
ಕಥೆಯಾಗಿ ಹೋದವಳು ..!
